Her zaman merak etmişimdir neden hijyenik pedler, isteyenin utançını sarıyormuşçasına gazete kağıdına sarılıyorlar. O zamanlar on dört yaşındaydım ve ailem tatil için köydeydi, o zaman bile bu kavramı anlayamadım. Bir keresinde annem beni aradı ve "dinle kızım, sana bir kupon vereceğim ve onu tıbbiye ver," dedi. "Tamam," dedim. Bana o kağıdı verdi. Açtım ve okudum - Fısıltı. Yarım yamalak farkındaydım, sadece adetin ne olduğunu biliyordum ama ped markalarını bilmiyordum bu da beni karıştırdı ve nasıl Fısıltı getireceğimi düşündüm. O gün anneannemle tıbbiye gittik, o benden kuponu aldı ve tıbbiyedeki adama verdi. Beni şaşırtan şey, tıbbiyede çalışan kadını araması ve bize pedleri o kağıt aracılığıyla vermesi oldu ama bununla da kalmadı, geldi, gazeteyi aldı ve pedleri içeriye sararak bize verdi. O ped paketini elinde görünce, bir fikrim oldu. Reklam öğrenmenin eğlenceli olduğu bir dönemden gelen bir çocuk olarak, "Sızıntı endişesi mi, artık rahat adımlar atın - Fısıltı, ultra temiz, kuru, taze, Fısıltı"yı hatırladım. Belki oradaki insanlar o kadar eğitimli değildi ve bu yüzden pedleri sarıyorlardı diye düşündüm. Evime dönen on dört yaşındaki ben, kafası karışık, karmakarışık ve tüm bu düşünceler beni bir transa soktu. Hala bir sorum var, neden annem o gün beni eğitmedi? Birkaç ay sonra adet görmeye başladım. İlk günlerde annem ve babam ped getiriyordu. Neyse ki evimizde adet konuşması tabu değildi ama birçok kez burada da pedlerin sarıldığını fark ettim. Neden, yani neden her gittiğim yerde bu sarma kültürü var? Neden tabu? Ne için utanıyoruz? Sarmadığımız bir ped paketini elimizde tutmaktan mı utanıyoruz? İnsanların adet gördüğümüzü bilmesinden mi utanıyorsunuz? Yoksa o gazete kağıdına, adet gören olmanın utançını mı sarıyoruz?